นิทานสัตว์
นิทานสอนใจเรื่อง ลิงกับเต่า
นานมาแล้ว ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีเด็กคนหนึ่งเป็นลูกของคนมั่งมี ต่อมาได้รับมรดกจากบิดามารดา ภายหลังสละสมบัติที่มีอยู่ออกบวชเป็นฤาษีบำเพ็ญตบะอยู่ในป่า ในป่าแห่งนี้มีลิงตัวหนึ่งมาหลอกล้อฤาษีเป็นประจำ แต่ฤาษีไม่สนใจ
อยู่มาวันหนึ่งมีเต่าตัวหนึ่งขึ้นจากสระ อ้าปากผึ่งแดดอยู่ ลิงเห็นเข้าก็นึกสนุกคิดจะหยอกล้อเหมือนฤาษี จึงเอาองคชาตของตนสอดเข้าไปในปากของเต่า ด้วยความคะนองเต่าจึงหุบปากคาบเอาองคชาติของลิงไว้แน่น ลิงได้รับความเจ็บปวดมาก ร้องโอดครวญอยู่และได้อุ้มเต่าตัวนั้นไปหาฤาษี เพื่อจะให้ฤาษีช่วย ฤาษีเห็นเช่นนั้นจึงพูดขึ้นว่า "ลิงเอ๋ยเจ้าไปเอาอาหารที่ไหนมาให้เรา เราไม่ต้องการหรอก เจ้าจงเอาไปกินเถิด"
ลิงรู้ว่าฤาษีพูดประชดตัวเอง ก็ละอายแก่ใจจึงพูดว่า "ท่านฤาษีช่วยข้าเถิด ข้าเจ็บจะตายอยู่แล้ว ต่อไปข้าจะไม่ทำเช่นนี้อีก"
ฤาษีได้ฟังเช่นนั้น นึกสงสารจึงพูดกับเต่าว่า "เต่าเอ๋ย เจ้าก็เป็นสัตว์มีใจเมตตากรุณา ลิงตัวนี้เจ็บปวดมาก จงปล่อยเขาไปเถิด ต่อไปเขาคงอยู่ที่นี่ไม่ได้ด้วยความละอายใจ" เต่าจึงปล่อยลิง ลิงดีใจมากกล่าวขอบคุณฤาษีและเต่า แล้วก็หนีจากที่นั่นไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ผู้ที่คะนองไม่รู้จักกาลเทศะ ย่อมได้รับความทุกข์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น