เรื่อง ปูทอง
นานมาแล้ว มีชายหนุ่มคนหนึ่ง อาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งมาเป็นเวลาช้านาน โดยมีอาชีพทำนา วันหนึ่งชายหนุ่มได้ออกไปทุ่งนา เพื่อจะอาบน้ำ เมื่อไปถึงหนองน้ำได้เห็นปูตัวหนึ่งมีสีเหลืองดั่งทองอยู่ในหนองนั้น จึงจับเอาปูใส่ห่อผ้านำไปยังที่นาของตนแล้วปล่อยไว้ให้กินอาหาร
เมื่อจะกลับบ้านก็นำปูไปที่หนองน้ำตามเดิม รุ่งเช้าก็มาหาปูใหม่และนำไปเลี้ยงไว้ที่นาของตน ทำอยู่เช่นนี้เป็นเวลานานจนกระทั่งปูกับชายหนุ่มรักใคร่กันเป็นอย่างดี ที่ปลายนาของชายหนุ่มมีนางกาตัวหนึ่งอาศัยอยู่ ขณะนั้นนางกาเกิดแพ้ท้องอยากจะกินดวงตาของชายหนุ่มจึงพูดกับกาตัวผู้ว่า"พี่ขาฉันอยากจะกินดวงตาของชายหนุ่มช่วยเอามาให้ดิฉันด้วยถ้าดิฉันไม่ได้กินคงจะตายแน่ ๆ" กาตัวผู้จึงพูดว่า "ชายหนุ่มเขาไม่ตายพี่จะเอามาได้อย่างไร" นางกาได้แนะอุบายว่า พี่จงไปยอมเป็นผู้รับใช้งูเห่าที่อาศัยอยู่บนจอมปลวกในนาของชายหนุ่ม แล้วขอร้องให้งูเห่ากัด เมื่อชายหนุ่มตายแล้วจงจิกเอาตามาให้ฉัน กาอยู่กับงูเห่าเป็นเวลานาน จนรักใคร่คุ้นเคยกันดี วันหนึ่งกาจึงถามงูเห่าขึ้นว่า ท่านมีความเดือดร้อนอะไรหรือไม่ กาได้โอกาสจึงบอกว่ามีความเดือดร้อนอยู่อย่างหนึ่งคือ ภรรยาของเราอยากจะกินดวงตาของชายหนุ่ม ถ้าไม่ได้กินจะตาย เราจึงขอร้องให้เพื่อนช่วยกัดชายหนุ่มให้ตายด้วย แล้วเราจะได้จิกเอาดวงตาไปให้ภรรยาของเรากิน งูเห่าบอกว่า ไม่ยากเลยเราจะจัดการให้ ในวันต่อมางูเห่าเข้าไปขดอยู่ในกองฟางของชายหนุ่ม คอยหาโอกาสอยู่ เมื่อเอาปูขึ้นจากหนองชายหนุ่มก็เดินไปที่กองฟางเพื่อจะเอาฟางไปให้โค งูเห่ากัดทำให้ชายหนุ่มล้มลง ปูทองเห็นดังนั้นจึงพูดว่า ท่านถูกงูเห่ากัดเราจะช่วยท่าน ฝ่ายกาเห็นชายหนุ่มล้มลงก็บินมาเพื่อจะจิกเอาดวงตา ขณะที่กำลังจะจิก ปูทองเอาก้ามหนึ่งหนีบขากาไว้ กาถูกปูหนีบจึงร้องด้วยความตกใจและขอร้องให้งูเห่าช่วย งูเห่าได้ยินก็รีบมาช่วยแผ่พังพานเข้าจะกัดงู ปูจึงเอาก้ามอีกข้างหนึ่งหนีบคองูเห่าเอาไว้ งูเห่าพยายามดิ้นรนก็ไม่หลุดจึงขอร้องให้ปูปล่อย ปูจึงบอกว่าให้ดูดพิษออกจากชายหนุ่มเสียก่อนโดยหนีบขากาไว้เป็นประกัน เมื่องูเห่าดูดพิษออกจากชายหนุ่มแล้ว ชายหนุ่มก็หายเป็นปรกติ ปูจึงคิดว่า ถ้าจะปล่อยสัตว์ทั้งสองไว้ก็จะเป็นอันตรายแก่ชายหนุ่ม จึงหนีบคองูเห่าจนตาย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า มิตรที่ดีย่อมช่วยเหลือกันในยามยาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น